Επιμέλεια: Κάρυ Γκλεζάκου
Το δίλημμα του Σκατζόχοιρου, γνωστό επίσης και ως Δίλημμα του Ακανθόχοιρου, είναι μια αναλογία των προκλήσεων που φέρει η ανθρώπινη οικειότητα.
Περιγράφει την κατάσταση όπου μια ομάδα σκαντζοχοίρων προσπαθούν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο για να μοιραστούν θερμότητα μια κρύα ημέρα.
Ωστόσο, όταν το πραγματοποιήσουν, είναι αναπόφευκτο να τραυματίσουν ο ένας τον άλλο με τα αιχμηρά τους αγκάθια.
Κατά συνέπεια, πρέπει να απομακρυνθούν.
Παρόλο που όλοι μοιράζονται την επιθυμία για αμφίδρομη επικοινωνία, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί άλλοτε για προφανείς κι άλλοτε γι’ αναπόφευκτους λόγους.
Τόσο ο Αρθούρος Σοπενχάουερ όσο και ο Σίγκμουντ Φρόυντ, χρησιμοποίησαν αυτή την αναλογία, για να περιγράψουν το πώς αντιλαμβάνονται την κατάσταση στην οποία περιέρχεται ένα άτομο, όταν καλείται ν’ αναπτύξει κάποια σχέση με άλλα.
Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου, υπονοεί ότι παρά την καλή θέληση, η ανθρώπινη οικειότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αμφίδρομη βλάβη, και ως αποτέλεσμα προκύπτει σκεπτικισμός και ρηχές σχέσεις.
Με το δίλημμα αυτό, προτείνεται, πως κάποιος πρέπει να είναι μετριοπαθής στις σχέσεις του με άλλους ανθρώπους, τόσο από προσωπικό συμφέρον όσο και από φροντίδα για εκείνους.
Το δίλημμα του σκατζόχοιρου, χρησιμοποιείται για να εξηγήσει την εσωστρέφεια και την τάση για απομόνωση.
Για μία ακόμα φορά, βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα πελώριο διαπροσωπικό δίλημμα..
Να ζεσταθούμε κι ας ματώσουμε ή να κρυώσουμε από φόβο;
