ΟΠΩΣ “ΝΙΚΟΥΝ” ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

Ξεχασμένα πάθη.
Αναδυόμενα λάθη.
Ανακυκλώσιμος πόνος.
Ηδονής τεχνάσματα.
Νάρκη θνητότητας.
Θεοποίηση σωμάτων.Κορμί σε ταραχή

Μάτια που γυαλίζουν,
κόρες που διαστέλλονται.
Χέρια που ζωντανεύουν κύτταρα.

Παράξενοι έρωτες,
ανεξήγητοι, ποιητικοί,
θηριώδεις σαν ποτάμι γεννημένο από κατακλυσμό.

ΑΙΘΕΡΕΣ ΑΠΟ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ
ΖΕΣΤΑ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΥ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ

Ένστικτα πρωτόγονα,
άγρια,
ακραία.
Η τρέλα’ απόσταξη έρωτος.

Νεράιδες να ζωγραφίζουν άσματα αλλόκοτα,
μυστικιστικά.

Ερμαφρόδιτα πλάσματα ερωτοτροπούν σε λίμνες στο σκοτάδι.
Κύκνοι μεταμορφώνονται μπροστά στου έρωτα το δέος.
Τίποτα δεν πεθαίνει και όλα ανασταίνονται.
Κρεβάτια στη θάλασσα με αιώνια ερωτευμένους επιβάτες.

Θεατρικοί μονόλογοι από αναστεναγμούς άνθεων
και ουρλιαχτά αγίων …

-Εισπνοή-

Πάλλονται οι πλάκες της γης
και ο τρόμος της τρέλας
γίνεται μελωδία στα αυτιά των εραστών.