«Φραντς Κάφκα: ο ανατόμος της εξουσίας »

Του Κώστα Δεσποινιάδη αναδεικνύει την πολιτική-αναρχική διάσταση των γραπτών του Κάφκα

Από

17/01/2018

Μέσα από τη διερεύνηση των έργων του Κάφκα θίγεται το θεμελιώδες θέμα της απεριόριστης εξουσίας, αλλά και του αγώνα ενάντια στην οποιαδήποτε μορφή της. Ξεγυμνώνεται έτσι και ξεχωρίζει, η “γλοιώδης μάζα” που στηρίζει την εξουσία με το να παρεμβάλλεται ανάμεσα σ’ αυτήν και σ’ όλους τους εχθρούς της, δηλαδή την κάθε ανήσυχη συνείδηση και τον κάθε αποκλίνοντα – μίασμα, που δεν είναι ανεκτός στην εξουσία, η οποία, και φυσικά, φροντίζει να απαλλαγεί απ’ αυτόν, μέσα από τους μηχανισμούς – θεσμούς της.

Όπως γράφει ο Δεσποινιάδης:
«Οι σελίδες του Πύργου, της Δίκης και της Αμερικής, είναι γεμάτες από τέτοια πρόσωπα.

Κατώτεροι και ανώτεροι υποφρούραρχοι και φρούραρχοι, υπάλληλοι, ξενοδόχοι, σερβιτόροι, χαφιέδες, πληροφοριοδότες, δικηγόροι, υπάλληλοι δικαστηρίων, βοηθοί, υπηρέτες, παλιοί συνήγοροι, θυρωροί, αρχιθυρωροί, χειριστές του ασανσέρ, μάγειρες, προϊστάμενοι, παιδάκια και περαστικοί που πηγαινοέρχονται θορυβώντας… αμέτρητα πρόσωπα – απρόσωπα ανδρείκελα ενός τερατώδους μηχανισμού…»

Ο Φραντς Κάφκα γεννιέται στις 3 Ιουλίου 1883 στην Πράγα, την πρωτεύουσα της Βοημίας, τμήματος τότε της Αυστροουγγαρίας

Η λέξη “Κάφκα” σημαίνει “κάργια” στα τσεχικά και ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε το πουλί ως εικόνα στις επιστολές του.

Ο Κάφκα και οι δύο αδερφές του.

Ο Κάφκα με την ερωμένη του Μιλένα

Franz Kafka και Felice Bauer

Η τελευταία δημόσια εκτέλεση με λαιμητόμο, που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το 1939. Θα μπορούσε να είναι και σκηνή από διήγημα του Κάφκα.

Είχε ενεργή σεξουαλική ζωή, αν και οι ανάγκες του στον εν λόγω τομέα τον γέμιζαν ενοχές και είχε μία αίσθηση του σεξ ως κάτι το απροσδιόριστα “βρώμικο”.