«Οι σελίδες του Πύργου, της Δίκης και της Αμερικής, είναι γεμάτες από τέτοια πρόσωπα.
Κατώτεροι και ανώτεροι υποφρούραρχοι και φρούραρχοι, υπάλληλοι, ξενοδόχοι, σερβιτόροι, χαφιέδες, πληροφοριοδότες, δικηγόροι, υπάλληλοι δικαστηρίων, βοηθοί, υπηρέτες, παλιοί συνήγοροι, θυρωροί, αρχιθυρωροί, χειριστές του ασανσέρ, μάγειρες, προϊστάμενοι, παιδάκια και περαστικοί που πηγαινοέρχονται θορυβώντας… αμέτρητα πρόσωπα – απρόσωπα ανδρείκελα ενός τερατώδους μηχανισμού…»
Η λέξη “Κάφκα” σημαίνει “κάργια” στα τσεχικά και ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε το πουλί ως εικόνα στις επιστολές του.
Ο Κάφκα και οι δύο αδερφές του.

Είχε ενεργή σεξουαλική ζωή, αν και οι ανάγκες του στον εν λόγω τομέα τον γέμιζαν ενοχές και είχε μία αίσθηση του σεξ ως κάτι το απροσδιόριστα “βρώμικο”.
Δημοσιευμένα είναι ελάχιστα από τα κείμενά του εν ζωή: μία συλλογή 18 διηγημάτων του το 1912 και την περίφημη νουβέλα “Η Μεταμόρφωση” το 1916.
Αγαπημένοι του συγγραφείς: ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, ο Γκιστάβ Φλομπέρ και ο Χάινριχ φον Κλάιστ
Η Μεταμόρφωση, του Φραντς Κάφκα